Przygoda w Rivellon

Athaair

Podaj mi jeden powód dla którego nie miałbym oddać Cię w ręce straży

Richard

W normalnych okolicznościach za jeden powód uznałbym to, że mam jedną dłoń która w parze z mieczem tworzy śmiercionośny duet... Tym razem jednak ograniczę się do góry złota.

Szeroko się uśmiecham.

Athaair

Ciężko się nie zgodzić..... ale od tej pory mam Cię na oku

Richard

Dziękuj swym Bogom, że masz wszystkie! Do Fortu Locke wejdziemy. Nie martw się. Ubiorę się w strażniczą zbroję tak by zasłonić swój tatuaż. Nie połapią się.

Uśmiecham się po czym podchodzę do Niziołka kopiąc go w zadek.

Idziesz z nami mała pijaczyno?

Rupik

Co? egkhm.. iść gdzieś ? Właściwie hyp.. dlaczego nie

Richard

Tak, tak. Idziemy odwiedzić daleką ciotkę. U kochanej cioci przynajmniej nie zaszlachtuje Cię następny oddział. Wejdź na pakę z beczką bo chodzić chyba nie dasz rady.

Vengaul ubiera się w strażniczą zbroję. Ze względu na delikatną elfią posturę, pancerz jest trochę za duży. Gdy dojeżdżacie do wrót Fortu zatrzymuje was strażnik bacznie mierząc każdego członka drużyny. Następnie zwraca się do Vengaula.

Jesteś nowy w straży? Nie kojarzę Cię. Co to za zgraję nam tu sprowadziłeś?

Służę od dwóch dni panie kapitanie! Wracam z patrolu. Ci biedacy są wykończeni. Doskwiera im głód i zmęczenie. Na dodatek ich kompan zapadł na tajemniczą chorobę. Proszą jedynie o posiłek i nocleg. Pomyślałem, że jako strażnik dam radę coś z tym zrobić.

Pal licho tych nowych rekrutów! Zaprowadź ich do karczmy. Niech tam oberżysta przygotuje im jakiś posiłek i odstąpi jeden pokój. I niech nie kręcą się po forcie. A teraz zmiataj!

Jako, że fort nie jest zbyt duży szybko znajdujecie karczmę, kowala, główną siedzibę straży oraz plac do publicznych tortur. Reszta zabudowań to małe chaty, prawdopodobnie dla rodzin strażników. Oberża świeci pustkami. Prawdopodobnie dlatego, że większość mieszkańców fortu jest na służbie. Zajmujecie stolik w rogu. Po chwili oberżysta podaje wam obfity i ciepły posiłek. Dzień mija wam szybko. Tawerna powoli się zapełnia strażnikami. Gdy zapada wieczór jest wręcz pełna. Nikt nie zwraca na was uwagi.

Prześpimy się, a rano ulotnimy się niczym cień. Tym razem musimy pomyśleć o jakiś zapasach jedzenia. Na powietrzu do Neverwinter na pewno nie dojdziemy. No i lepiej żebyśmy nie wystawiali się przed szereg.

Rupik

To może się napijmy! hyp..

Richard

Masz niziołku dziesięć sztuk złota. Nie wydaj na głupoty i oznacz wbitym mieczem gdzie poległeś. Bar wydaje się długi.

Pucek

To ja się przewietrzę

Wychodzę z karczmy i idę w kierunku kowala

Rupik

zmierzam do karczmarza aby zamówić piwo

Richard

Niziołek podchodzi do baru i zamawia piwo. Karczmarz pobiera opłatę sztuki złota. Zadowolony Niziołek zabiera się za opróżnianie kufla. W tym czasie Krasnolud dochodzi do siedziby kowala. Ten widząc klienta uśmiecha się i zagaduje:

W czym mogę panu pomóc?

Zagaduję Elfa:

Co to za wzory na twoich rękach?

Pucek

Witam znalazłem ostatnio takie cudeńko może rzucisz na nie okiem i powiesz mi coś więcej o tym

Pokazuje kowalowi znaleziony sztylet

Athaair

Każdy, kto zostaje łowcą w mojej wiosce, co równa się wejściu w dorosłość dostaje dwie rzeczy.... łuk i tatuaż. Niektóre są małe, zwłaszcza te na dłoniach, inne trochę większe na przykład na twarzach. Moje są na rękach.... Dzięki nim moje strzały nie chybiają

Richard

Kowal przygląda się ostrzu. Po chwili zaskoczonym i podnieconym tonem zwraca się do Krasnoluda.

Ten nożyk jest przesączony magią. Widać to po stali. Robota lepsza niż kowali Elfów. Niestety nie jestem w stanie określić co to za magia. Musisz iść z tym do jakiegoś czarodzieja.

Chcesz mi wmówić, że twoje tatuaże są zaklęte magią? Nie wyczuwam w nich nic nadzwyczajnego. To przez to, że mam słaby węch? Poza tym... Na bagnach chybiłeś!

Athaair

Nie są magiczne. Tak samo jak rytuał tatuowania nie jest. To raczej zwykła tradycja, jednak wciąż Elfy z mojej wioski wierzą, że dzięki nim są silniejsi i pewniejsi