Przygoda w Rivellon

Pucek

Zabieram swoje rzeczy i wykonuje szybkie sprawne uderzenie na głowę Wimela po czym szybko zbieram się do ucieczki

Richard

Gondun sprawnym uderzeniem miażdży czaszkę wodza Koboldów.

Zatrzymuję Krasnoluda.

Odrąbmy mu łeb. Jaki Kobold będzie na tyle głupi, żeby atakować kogoś kto niesie głowę jego wodza.

Pucek

Wykonuję radę a następnie wychodzę z jamy

Richard

Wychodzicie z siedziby wodza Koboldów. Elf trzyma wysoko uniesioną głowę Wimela. Koboldy które was zauważyły, ze strachem w oczach spoglądają na trofeum w rękach Vengaula. Plan okazuje się skuteczny, a wy bezpiecznie opuszczacie wioskę.

Zróbmy głosowanie. Szukamy po krzakach naszego sojusznika w walce, czy ruszamy w dalszą drogę bez niego?

Pucek

Ja jestem za tym żeby iść, po co nam ten pozbawiony honoru tchórz

Rupik

nie zdziwił bym się jakby zaraz wyszedł nam na spotkanie

Athaair

A więc wracacie i to z łbem wodza..... Nie chciały z nami walczyć..... Musieliście doprowadzić do rozlewu krwi?

Richard

Bez słowa podchodzę do Elfa i uderzam go pięścią w twarz. Następnie odpowiadam na pytanie.

Koboldy zaatakowały nas pierwsze. Nie wiem, czy śpiewałeś serenadę do trawy, gdy Niziołek pieprzył nasz plan w którym nie było jakiejkolwiek próby zabicia choćby jednego z nich. A może po prostu jesteś ślepy? Zdradziłeś nas, zostawiając na pewną śmierć.

Athaair

Jednak wciąż żyjecie.... na dodatek cali i zdrowi.... Więc skończmy już ten dramat i zadecydujmy co dalej

Richard

Wciąż żyjemy? Cali i zdrowi? Dramat? Może utniemy Ci nogę? Albo wydłubmy oczy? Nie masz strzał więc tak nie są Ci potrzebne. Będziesz naturalnie żył tak jak my. Puścimy dramat w niepamięć i ruszymy dalej.

Richard

Skoro Elf nie ma nam nic do powiedzenia, nie będziemy go już naciskać. Ruszamy bez niego.

Zabieram Elfowi swój miecz i ruszam w dalszą drogę.

Podróż sprawia wam dużo trudności. Jesteście głodni i zmęczeni. Mimo niedogodności jesteście w trasie całą noc. O świcie, wraz ze słońcem, na horyzoncie zaczyna majaczyć kontur słynnej Warowni na Rozstajach. Po chwili jesteście już w małej wsi u stóp potężnej twierdzy.

Musimy gdzieś znaleźć jedzenie i łóżko. Moje nogi dalej nie pójdą.

Pucek

idę do najbliższego domu i pukam do drzwi

Richard

Drzwi otwiera niski i mocno zgarbiony staruszek.

Czym starszy człowiek zawdzięcza sobie nachodzenie o tak wczesnej porze?

Pucek

Jesteśmy strudzonymi wędrowcami którzy szukają kogoś gościnnego by u niego się posilić i odpocząć

Richard

Trójka tak solidnie uzbrojonych wędrowców? Zostawcie bronie na zewnątrz. Uzbrojonych was nie wpuszczę.

Staruszek wskazuje wam miejsce gdzie macie odłożyć broń, a następnie idzie przygotować posiłek. W środku domu jest przytulnie, mimo że główna sala budynku nie jest duża. Mężczyzna po godzinie podaje wam rosół i pieczeń z warzywami.

Mam nadzieję, że się tym posilicie. Nie jestem bogaty. Kapitan Warowni robi dla nas co może, ale nie wszyscy mogą żyć w luksusach. Dokąd zmierzacie?