Przygoda w Rivellon

Richard

To nie twoja sprawa karle! Chłopaki, dajmy im nauczkę!

Trójka awanturników naciera na was z pełnym impetem. Dzieli was kilka metrów.

Wyciągam z pochwy miecz i czekam na atak przeciwnika.

Athaair

Mam go dość

Zakładam strzałę na cięciwę i wypuszczam w kierunku przeciwnika

Pucek

Staram się szybko wycelować i strzelić z kuszy do najbliższego przeciwnika

Richard

Strzała Shala bez problemu zagłębia się w tułowiu przeciwnika, który pada martwy na ziemię. Krasnolud któremu naciągnięcie kuszy zajmuje kilka chwil, wypuszcza bełt w ostatnim momencie. Bliska odległość strzału sprawia, że z gardła wroga zostają jedynie strzępy tkanek. W tym czasie ostatni przeciwnik naciera na Elfa, lecz ten zręcznie paruje cios, raniąc napastnika w udo, a następnie ogłusza go uderzeniem rękojeścią w potylicę.

Rozgrzewka, przed niedoszłym śniadaniem zaliczona. Ruszajmy zanim zleci się straż.

Po niecałej godzinie wolnego marszu dochodzicie na skraj bagien. Powietrze jest gęstsze, a widoczność ograniczona. Wąską drogę wgłąb mokradeł prowadzi wąska, ubita ścieżka, oświetlona pochodniami. W oddali słyszycie niezidentyfikowane dźwięki.

Pucek

Biorę topór do rąk i gotowy do walki idę w głąb mokradeł

Athaair

Obserwuje dokładnie otoczenie

Richard

Im głębiej wchodzicie, tym głośniejsze dźwięki dobiegają z każdej strony. Wyraźnie widzicie wiele par oczu czających się między drzewami. W końcu waszym oczom ukazuje się mała kapliczka z okrągłą kopułą. Przed wrotami wejściowymi zauważacie dwie dobrze zbudowane osoby. Mgła nie pozwala wam na pełną identyfikację.

Athaair

Strażnicy nie powinni być problemem, w końcu jest nas więcej. Martwią mnie jednak te.... istoty wokół nas

Pucek

Ostrożnie podchodzę bliżej by móc zobaczyć dokładniej postacie

Richard

To nieistotne. Trzeba iść za Krasnoludem. W gorącej wodzie kąpany. Widać, że aż wyrywa się do rozłupania paru czaszek.

Próbujecie zakraść się na tyle blisko, by zauważyć strażników, lecz krasnoludzka zbroja okazuje się zbyt hałaśliwa. Ze strony strażników słychać syk. Przeciwnicy szarżują na was. Są dużo więksi i szybsi niż awanturnicy w mieście. Okazują się Jaszczuroludźmi.

Pucek

próbuje wykonać mocny atak na nogi przeciwnika

Athaair

Odskakuje do tyłu, żeby zrobić sobie trochę miejsca do naciągnięcia strzały

Richard

Krasnolud mimo swej siły, podcinając przeciwnika sam przewraca się na ziemię, wypuszczając broń z rąk. Leżąc czuje mrowienie od dłoni po barki. Jednak atak okazuje się udany, a rywal pada kilka metrów dalej z rozpłatanymi kolanami. Duża wilgotność powietrza na tyle zwilża cięciwę łuku, że strzał Elfa nie jest wystarczająco skuteczny by zabić Jaszczura. Ów rywal widząc strzałę tkwiącą w barku wpada w szał i jeszcze szybciej szarżuje na łucznika. Życie Elfa ratuje jednoręki towarzysz, który w ostatniej chwili przewraca kompana na ziemię, usuwając go z linii biegu Jaszczuroczłeka.

Athaair

Staram się jak najszybciej wstać i przygotować kolejną strzałę

Pucek

Staram się podnieść topór