Przygoda w Rivellon

Richard

Słońce leniwie wędrowało po firmamencie. Jedni marynarze spływali do portu by wyładować ryby, inni wypływali do zatoczki. Port w Highcliff żył swoim spokojnym trybem. Podobnie było w samym miasteczku. Kobiety zajmowały się dziećmi, posiadacze ziemscy doglądali swoich upraw, a Ci którzy mieli za dużo wolnego czasu, pędzili ile sił w nogach do miejscowej karczmy. Ruch w oberży był nadzwyczaj duży. Wszystko za sprawą statku towarowego z Neverwinter, który rano przybił do portu. Na pokładzie, ku uciesze karczmarza było kilku Krwawych Piratów, którzy mając pełne sakiewki nie stronili od alkoholu i kobiet. Poza gośćmi z Neverwinter, było kilka osób mało znanych w rejonach miasteczka. Co jakiś czas, przez karczmę przemykał Gnom czy Niziołek. Przy ladzie prym wiódł Krasnolud, który uporczywie próbował wcisnąć jakieś świecidełko średnio zainteresowanemu marynarzowi. Narożniki przybytku tradycyjnie były zarezerwowane dla osób z pod ciemnej gwiazdy. W jednym siedział Elf, którego ręce były obficie pokryte tajemniczymi tatuażami. W innym, dwóch mężczyzn grało w kości. Uczciwość gry budziła wątpliwości gdyż jeden z graczy energicznie gestykulował, sprawiając wrażenie ciągłego przegranego. Jego partner w przeciwieństwie do niego był nienaturalnie spokojny. Z pod jego białych włosów prześwitywał tatuaż pawężu Tyra zdobiący jego szyję. Gracz nie miał również prawej dłoni. Im bliżej było do wieczora, karczma sprawiała miejsce coraz weselsze, a sami goście, pod wpływem alkoholu, zaczęli się ze sobą mieszać. Zabawa trwała w najlepsze.

Athaair

Przyglądam się uważniej grze w kości

Pucek

Karczmarzu polej kufel piwa suszy mnie strasznie !

Richard

Już się robi mój mały, krzepki przyjacielu! A co Ci się tak w rączkach świeci, jeśli mogę wiedzieć? Żona daje mi po łbie, że jej nie kocham i że miłością pałam do kufla i karczmy. Jeśli to ładne i tanie, może ją udobrucham!

Karczmarz ochoczo podaje kufel złocistego trunku Krasnoludowi, zbliżając się i obserwując klejnot w rękach gościa.

Athaair

Czekam na rozwój sytuacji przy grze

Pucek

Widzę że znasz się na rzeczy to bardzo rzadkie klejnoty z północnych gór tutaj takich nie znajdziesz

Wykładam na ladę klejnoty i biorę głęboki łyk piwa

Richard

Tutaj to tylko śledzie i gnój! A te klejnoty są przepiękne! Powiedz mi swą cenę Krasnoludzie. Jako karczmarz zarabiam nie najgorzej, mam też dwa piękne konie. Może jakoś się dogadamy!

Sytuacja przy grze w kości z rundy na rundę wygląda tak samo. W końcu przegrywającemu puszczają nerwy. Mężczyzna odpycha stolik, i wyciągając sztylet przykłada go do szyi partnera. Ten jedynie uśmiecha się szeroko i rozkłada ręce w geście zdezorientowania i niewinności.

Pieprzony Elfie! Zaczarowałeś te kości żeby mnie ogołocić! Znam takich jak Ty. Wypruję Ci bebechy gnido!

Awantura przyciąga uwagę wszystkich zgromadzonych. Karczmarz jednak ignoruje sytuację i wraca wzrokiem do klejnotów.

Nie przejmuj się nimi. Nie pierwszy i nie ostatni opój. Dobijmy handlu!

Athaair

Wstaję i powoli podchodzę do agresywnego opoja

Uspokój się, przyjacielu... Odłóż nóż i napijmy się

Pucek

Nie wątpię że masz pieniądze ale to nie są takie tanie rzeczy dostawałem już tutaj kilka ofert ale były śmieszne więc jak dla ciebie 400 sztuk złota to uczciwa cena

Richard

Ta mała pokraka kantuje w kości a ja mam z nim pić? Niech się przyzna i odda całą gotówkę. Inaczej go wybebeszę!

400 sztuk złota?! Dużo wymagasz przyjacielu! Co powiesz na 300 sztuk i beczkę piwa?

Pucek

300 plus beczka piwa i jeden z twoich koni nie mogę być stratny przyjacielu

Athaair

Jasne, pogadajmy.... Ale najpierw schowaj broń. Inaczej narobisz tu bałaganu, przyjdą tu straże, wylądujesz w jakiejś celi.... Sporo problemów nieprawdaż? Przez tego.... jak go nazwałeś małego pokrakę.... Nie jest wart tego, żebyś skończył w celi. To jak? Wołać karczmarza?

Richard

Widać, że nie jesteś tutejszy. Jeżeli straży nie ma tutaj, to leży zalana na zewnątrz. Chcę odzyskać moją gotówkę psia mać!

Podczas rozmowy elfiego przybysza z agresywnym mężczyzną, drugi Elf próbuje dyskretnie się oddalić, zahacza jednak nogą o krzesło i pierwsza próba ucieczki kończy się niepowodzeniem, co Elf kwituje szczerym uśmiechem.

A niech Cię! Oby moja żona znów ze mną spała. Inaczej przepłacę! Kiedy ruszasz w drogę przyjacielu? Muszę odpowiednio oporządzić konia i wynieść beczkę z piwnicy.

Athaair

Czekam na ruch opoja

Pucek

jeszcze nie wiem jak będziesz miał wszystko przygotowane daj mi znać

zabieram klejnoty i piję piwo przyglądając się awanturującym się półgłówkom